تعداد بازدید : 292606
تعداد نوشته ها : 64
تعداد نظرات : 49
در مراسم معرفی این دستاورد جدید ایرانی، علی اکبر ولایتی درباره این نوآوری علمی توضیح داد: از 10 سال پیش کار مطالعات پروژه نای مصنوعی توسط دکتر غنوی در بیمارستان مسیح دانشوری شروع شد زیرا این بیمارستان مرکز اصلی درمان بیماریهای تنفسی در کشور است و بیمارانی هستند که روشهای درمانی فعلی و جراحی به آنها جواب نمی‌دهد.
* عملکرد نای مصنوعی
وی ادامه داد: در این مرکز پیوند نای هم انجام میشود اما برای پیدا کردن نای مناسب اول باید دید که نای دهنده با گیرنده سنخیت دارد یا نه و حتی اگر چنین باشد باز هم گیرنده نای باید تا آخر عمر دارو مصرف کند تا پیوند پس نزند اما اگر موفق می‌شدیم نای مصنوعی را با استفاده از سلولهای بنیادی خود فرد بسازیم در این صورت این مشکل بر طرف می‌شد و این فکر اولیه دستیابی به این نوآوری جدید علمی بود.
ولایتی اضافه کرد: نای، مجرای تنفس است که 12 سانتی متر طول دارد و گر چه طول آن کم است اما حیاتی ترین نقش را در انتقال هوا به ریه ها دارد، در کشور ما علاوه بر افرادی که دچار بیمارهای مختلف تنفسی هستند، جانبازان شیمیایی زمان جنگ نیز هستند که گاهی مجبوریم برای آنها لوله تراشه به جای نای بگذاریم اما این لوله ها نیز بعد از مدتی دچار تنگی می‌شوند و به عروق اطراف آسیب می‌رسانند که این تنگی نفس ثانویه نیز نیازمند عمل جراحی مجدد است.
رئیس بیمارستان مسیج دانشوری گفت: در زمان حاضر برای باز کردن نای از لیزر استفاده میشود اما گاهی این درمان هم جواب نمی دهد و چاره‌ای جز تعویض نای نیست.
وی گفت: نوآوری که دکتر غنوی و همکاران او در این مرکز انجام دادند این است که توانستند برای اولین بار در دنیا، تراشه و ساختار نای مصنوعی را به استفاده از پلیمرهای شبیه غضروف اصلی نای بسازند و بعد بر روی این اسکلت اصلی که فاقد سلولهای مجرای نای است، سلولهای بنیادی را کشت کنند.
وی افزود: پس از کشت سلولهای بنیادی که از اعضای خود فرد گرفته میشود، آن را در شکم خود فرد درون پرده صفاقی می‌کارند تا سلولها رشد کنند و پس از 6 ماه یک نای کامل با سلولهای خود فرد به دست می‌آید که آن را بر می‌دارند و به جای نای از بین رفته خود بیمار پیوند می‌زنند.
*نای مصنوعی شایسته جایزه نوبل است
علیرضا زالی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نیز در این مورد گفت: این دستاورد بزرگ علمی یک نوآوری جدید در عرصه مهندسی بافت است که برای اولین بار در بیمارستان مسیح دانشوری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شده است و می تواند زمینه ساز چند فرضیه جدید علمی در این عرصه باشد که در صورت موفقیت نهایی آن حتی می‌تواند کاندیدای جایزه نوبل پزشکی شود و این هدیه دیگری از جامعه پزشکی ایران به دنیاست.
جلال الدین غنوی، محقق و مبتکر نای مصنوعی نیز در این مورد توضیح داد: مهمترین مرحله این پروژه ساخت ماتریکس یا ساختار اصلی غضروف نای بود که پس از چندین سال تلاش بالاخره توانستیم به بهترین ساختار که دقیقاً مانند ساختار غضروف نای اصلی است که خدا آفریده است برسیم به طوری که اسکلت ساخته شده حتی در زیر میکروسکوب نیز با اسکلت نای طبیعی تفاوتی ندارد.
وی گفت: سلولهای بنیادی که بر روی این تراشه کشت می‌شوند، رشد می‌کنند و متراکم می‌شوند و پس از 6 ماه کاملاً یک نای واقعی به دست می‌آید که می‌تواند به جای نای فرد بیمار پیوند شود.
* نای مصنوعی، امسال برای گوسفند سال آینده برای انسان
غنوی افزود: نای مصنوعی تاکنون بر روی 6 گوسفند پیوند زده شده است که در دو گوسفند اول که در مراحل اولیه تحقیق بودند این آزمایش موفقیت آمیز نبود و مردند اما استفاده از این روش بر روی 4 گوسفند بعدی نتیجه داد و پیوند با موفقیت انجام شد و اکنون هر 4 گوسفند زنده هستند.
وی ادامه داد: مرحله بعدی آزمایش و پیوند با استفاده از این روش جدید بر روی انسان است که امیدواریم تا قبل از 22 بهمن سال آینده خبر موفقیت پیوند نای مصنوعی بر روی انسان را به جهانیان اعلام کنیم.
وی گفت: این تجربه نشان داد که هر چه حیوانی که پیوند نای مصنوعی بر روی آن انجام میشود جوانتر باشد رشد سلولهای بنیادی بهتر انجام می شود و پیوند زودتر جواب می‌دهد.
محمدرضا مسجدی، دبیر کل اتحادیه جهانی سل و بیماریهای تنفسی نیز در این مورد به خبرنگار اجتماعی فارس، گفت: این روش به طور قطع برای اولین بار در دنیا در ایران انجام میشود و تولید نای مصنوعی از طریق کشت سلولهای بنیادی قطعاً دستاورد بومی دانشمندان ایران است.
وی گفت: نمونه دیگر این تلاش چند ماه پیش توسط یک گروه محقق فرانسوی در استکلهم معرفی شد که در آن روش، 10 سانتی متر از آئورت بیمار را بریدند و به جای نای پیوند زدند و واقعاً قدرت خداست که همگی مشاهده کردیم که آئورت تبدیل به نای شد.
منبع: پخش رادیو سلامت